Στη σύγχρονη γεωργία, άρδευση και λίπανση τείνουν από δύο διαφορετικοί όροι να συγχωνευτούν σε έναν, με το όνομα υδρολίπανση.
Τα φυτά όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω παίρνουν τα θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος μέσω του νερού άρδευσης. Τα λιπάσματα που χορηγούνται σε στερεά μορφή θα πρέπει να διαλυθούν πρώτα στο νερό που υπάρχει κοντά στις ρίζες και κατόπιν, μέσω του ρεύματος της διαπνοής, να φτάσουν στα φύλλα, όπου με τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, να μετατραπούν σε δομικά στοιχεία του φυτού.
Πολλές φορές όμως τα λιπάσματα, για διάφορους λόγους (χαμηλή θερμοκρασία, χαμηλή υγρασία, ανταγωνισμός μεταξύ των στοιχείων, συσσωμάτωσης, απόπλυσης κ.λπ.), δεν καταφέρνουν να απορροφηθούν από τα φυτά και το μόνο που καταφέρνουν να κάνουν είναι να αυξήσουν την αγωγιμότητα του περιβάλλοντος χώρου της ρίζας.
Η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων έχει επιτευχθεί με την τεχνική της υδρολίπανσης.
